16
november 2008 t/m 30 januari 2009 - Hilde
Foks, Voor Sonja "facetten"
Denkend aan haar kwam mijn nieuwe collectie tot stand
Dit voorjaar nam het leven afscheid van mijn moeder. Ze was hoogbejaard
en nagenoeg blind.
In de afgelopen jaren verminderde de kwaliteit van haar leven gestaag.
Vooral het afnemen van haar gezichtsvermogen was een groot leed. Haar
hele leven had ze met grote teugen genoten van lezen, dans, toneel en
theater, van kostuums, bloemen en kleuren, om maar wat visueels te noemen.
Ze becommentarieerde het beleefde op een voor haar zo kenmerkende manier.
Het was goed of het beviel haar niet. Ze was een prater, intelligent en
strijdbaar, maar ook heel gevoelig en kwetsbaar. “Je kan je niet
voorstellen wat het is om oud te worden” heeft ze verschillende
keren gezegd. Ik voelde me machteloos.
De laatste jaren werd ze milder, meer berustend.
Het verlies van haar gezichtsvermogen was door geen ander zintuig enigszins
te compenseren geweest. De buitenwereld verdween steeds meer en meer naar
mate het licht afnam en de kleuren vervaagden. Haar beeld en blik keerden
zich naar binnen, gevangen met haar gedachten. Ze zei: “Denken en
overdenken dat is alles wat ik doe”.
Associatief, zo werkte haar geest. Gesprekken gingen vaak van de hak op
de tak. De beelden rijkdom binnenin haar was enorm. En nu, nu kraakt de
stilte!
Hilde Foks
20 jaar werk van Hilde Foks is samengevat in het boek:
“Hilde Foks sieraden/textiel 1986 – 2007”
Foto's:
Wim
van Alphen
|